Polskie Towarzystwo Tatrzańskie Oddział Beskid w Nowym Sączu

RELACJE

Władysław Łoboz

Klub Szalonych Emerytów

Niemcowa: 4.03.2015

„Środa, 7:40, Dworzec PKS, kierunek Piwniczna” taki przekaz dociera do nas od Basi Michalik w poniedziałek. Bez zbędnych dyskusji zabieramy plecaki i pojawiamy się na miejscu zbiórki. Po drodze dosiadają się kolejni uczestnicy. Jedna z koleżanek ze Starego Sącza dogoniła nasz autobus dopiero w Rytrze. W Piwnicznej pojawia się Staszek Fidowicz, który od tego momentu pełni funkcję przewodnika prowadzącego. Jest to przecież jego teren, a więc „właściwy człowiek na właściwym miejscu”. Wysiadając w Kosarzyskach nasza liczebność wzrasta do 28 osób. Swobodnym krokiem idziemy lokalną drogą na Trześniowy Groń, docierając do Chatki na Niemcowej. W obejściu wita nas 5 dorodnych kotów. Po dłuższej chwili pojawia się Jurek „Haris” - gospodarz obiektu.

Położone jest w Beskidzie Sądeckim w Paśmie Radziejowej, kilkaset merów od szczytu określanego na większości map jako: Niemcowa, na wysokości ok. 960 m n.p.m. Przysiółek ten nosi nazwę Trześniowego Gronia, zaś miejscowi nazywają to miejsce: "Tymoski" - prócz chatki - znajdziemy tam jeszcze trzy inne gospodarstwa. Schronisko tworzą dwie, stojące blisko siebie drewniane chatki kryte gontem, w których łącznie nocleg znajdzie 50 turystów w salach wieloosobowych (w okresie zimowym: 30), ponadto latem możliwe jest rozstawienie koło chatki własnego namiotu, na specjalnie w tym celu przygotowanych platformach. Życie koncentruje się w kuchni z ogólnodostępnym piecem, wyposażonej we wszystkie niezbędne sprzęty: dziesiątki kubków, garnki ,sztućce i kto wie co jeszcze? Obok prowizoryczna łazienka, a raczej ustronne miejsce, w którym można za pomocą miski zmyć z siebie kurz cywilizacji. Toaleta zwana dźwięcznie "Fantazją" - oczywiście na zewnątrz, niedaleko huśtawka i specjalnie przygotowane miejsce na ognisko. Władzę absolutną i niepodzielna sprawuje Jurek "Haris", opiekun i dobra dusza chatki. Historię chatki można prześledzić zapoznając się ze starymi chatkowymi kronikami.

Kazimierz Kogut otrzymuje w dniu swoich imienin oprócz serdecznych uścisków i życzeń ozdobną karafkę w kształcie „koguta”. Gospodarz wpuszcza nas na swoje prywatne „apartamenty” gdzie przygotowujemy sobie grzane piwo. Tradycyjnie nie obyło się oczywiście bez chóralnych śpiewów. Przy niektórych piosenkach akompaniował na gitarze Rysiek Olipra.

Jeżeli dojście do schroniska odbyło się przy prawie słonecznej pogodzie to na Niemcowej dopadła nas śnieżna zadymka. W ciągu półtorej godziny spadło 5 – 7 cm śniegu. Wracamy w kierunku Piwnicznej żółtym szlakiem odbijając nieco zwiedzamy Jackową Pościel z kilkoma obeliskami poświęconymi pamięci ludzi gór z naszego terenu. W przysiółku Piwnicznej – Bziniaki spotykamy sympatycznego, uśmiechniętego starszego pana Józefa Maślankę, który znany jest dzięki prasie nie tylko w gminie, ale i w całej Polsce. Otóż w wieku 75 lat zdecydował się podjąć kurs prawa jazdy i zdał egzamin za pierwszym podejściem.

Kolejne odbicie od szlaku prowadzi do atrakcyjnego Parku Węgielnik - Skałki znajdującego się blisko centrum Piwnicznej. Na szczycie wzniesienia znajduje się aranżacja historyczna z odtworzonymi okopami z czasów II wojny światowej. Na polanie rekreacyjnej jest się grilowisko, altana, boisko do siatkówki, ścieżka zdrowia (urządzenia do ćwiczeń siłowych), a dla najmłodszych mały plac zabaw. Znajdująca się mała wieża obserwacyjna (4m) pozwala podziwiać najbliższą okolicę. Chyba najciekawszą atrakcją jest platforma widokowa zawieszona na wychodni skalnej. Koło skalnej ściany prowadzona jest łańcuchowa ścieżka o wyższym stopniu trudności. Nad naszym bezpieczeństwem czuwała również Basia Michalik jako przewodnik zamykający. Kolejne 12 minut trasy i jesteśmy na rynku w Piwnicznej.

Wszystkich zainteresowanych umieszczeniem tu relacji z wycieczek PTT prosimy o kontakt z webmasterem