JAK PORUSZAĆ SIĘ BEZPIECZNIE W GÓRACH

ICE
Książka wyjść
Wycieczki szkolne, grupy
GOPR <telefony>
Lawiny
Wzywanie pomocy
Wypadki
Zaginięcie

ICE
ICE - pod takim hasłem Polacy zapisują w kkomórce numer oosby, do której należy dzwonić w razie wypadku. To znacznie ułatwia prace lekarzom. In Case of Emergency (w nagłym wypadku) w skrócie ICE - to słowo, pod którym zapisujemy w komórce numer najbliższej osoby. Takiej, która zna nasza grupe krwi, wie, jakie przyjmujemy leki i czy w przeszłości mieliśmy kłopoty ze zdrowiem. Dzieki temu, kiedy ulegniemy wypadkowi, ratownicy będą mogli skupić się tylko na udzielaniu pomocy zamiast zastanawiać się do kogo zadzwonić.
    - Człowiek, który uległ wypadkowi, nawet jeśli nei straci przytomności, to bardzo często jest w tak wielkim szoku, że nie pamięta własnego imienia - mówi lekarz pogotowia ratunkowego, Ryszard Wiśniewski - Gdy w tej chwili próbujemy skontaktować się z bliskimi, musimy przewertować całą książkę telefoniczną. A przeciez liczy się każda minuta.

Książka wyjść
Każde wyjście ze schroniska w kierunku szczytu powinno być odnotowane w książce wyjść (która jest dostępna w schronisku) z podanymi: datą, ilością osób, trasą wycieczki i godzinami wyjścia i planowanego powrotu. Czas przejścia należy oszacować na podstawie podanych czasów na szlaku dostosowując się do najsłabszego w zespole! (w warunkach zimowych czas przejścia może się znacznie wydłużyć). Przekroczenie podanej godziny powrotu do schroniska, może stać się powodem rozpoczęcia akcji w razie nie dotarcia na czas. Informację taką należy również zostawić w razie przejścia z jednego schroniska do innego. W przypadku gdy wędrujesz sam lub w małym gronie, dobrze jest zostawić informację ratownikowi dyżurnemu GOPR lub obsłudze schroniska - w jakim kierunku się udajesz, szczególnie wtedy gdy warunki atmosferyczne są niesprzyjające.

 
Wycieczki szkolne, grupy
Gdy wędrujesz w górach w grupie lub wycieczce pamiętaj: należy iść pomiędzy prowadzącym i zamykającym wycieczkę. Nigdy nie należy wyprzedzać prowadzącego. Prowadzący powinien iść zawsze tempem najsłabszego. Nie lekceważ uwag i poleceń swoich wychowawców - jesteś w górach, a tu warunki potrafią zmieniać się błyskawicznie! Wszyscy uczestnicy wędrówki powinni mieć kontakt wzrokowy pomiędzy sobą. Uczestnicy wycieczki powinni wiedzieć jakim szlakiem aktualnie idą bądź będą szli, w jakim czasie powinni pokonać aktualną drogę, co jest miejscem docelowym aktualnego etapu wycieczki. Grupa powinna iść w umiarkowanym tempie tak aby nie doprowadzić do jej zbytniego rozciągnięcia (w przypadku nagłej zmiany warunków atmosferycznych - najczęstsza przyczyna zaginięć!). Co jakiś czas należy zatrzymywać się na odpoczynek - w celu sprawdzenia stanu osobowego i kondycyjnego grupy. Zawsze należy brać pod uwagę zmieniające się warunki atmosferyczne oraz fakt, że na większej wysokości panują z reguły trudniejsze warunki. Powyżej 1000 m n.p.m. każda grupa powyżej 15 osób powinna korzystać z pomocy Przewodników Górskich!

Nie zapominaj o tym, że w górach jesteś gościem! Żyje tu szereg gatunków flory i fauny pod ochroną. Zachowuj się po cichu, a wszystkie odpady i śmieci zostawiaj w miejscach do tego przeznaczonych.

 
Zawiadomić, nie zawiadomić?
Zdarza się tak niejednokrotnie, że z różnych względów może dojść do sytuacji, w której Twoja trasa wycieczki ulegnie zmianie, lub zgubiłeś się. Twoi koledzy bądź przyjaciele, z którymi byłeś umówiony, nie wiedzą o tym co się dzieje. Sytuacja wygląda podobnie, gdy zostawisz plecak lub część swojego ekwipunku w schronisku, nie zostawiając żadnych informacji w jakim kierunku się udajesz i kiedy wrócisz. W trosce o Twoje bezpieczeństwo turyści zawiadamiają GOPR w obawie, że mogło Ci się coś przydarzyć. Trwają czasochłonne i kosztowne poszukiwania, podczas gdy ty możesz przebywać w zupełnie bezpiecznym miejscu. Gdy zaistnieje taka sytuacja postaraj się najprędzej jak to możliwe powiadomić swoich znajomych o tym gdzie się znajdujesz, a w przypadku poszukiwań powiadomić Centralę Stację Ratunkową GOPR, że bezpiecznie zszedłeś z gór.
 Zdarza się tak niejednokrotnie, że z różnych względów może dojść do sytuacji, w której Twoja trasa wycieczki ulegnie zmianie, lub zgubiłeś się. Twoi koledzy bądź przyjaciele, z którymi byłeś umówiony, nie wiedzą o tym co się dzieje. Sytuacja wygląda podobnie, gdy zostawisz plecak lub część swojego ekwipunku w schronisku, nie zostawiając żadnych informacji w jakim kierunku się udajesz i kiedy wrócisz. W trosce o Twoje bezpieczeństwo turyści zawiadamiają GOPR w obawie, że mogło Ci się coś przydarzyć. Trwają czasochłonne i kosztowne poszukiwania, podczas gdy ty możesz przebywać w zupełnie bezpiecznym miejscu. Gdy zaistnieje taka sytuacja postaraj się najprędzej jak to możliwe powiadomić swoich znajomych o tym gdzie się znajdujesz, a w przypadku poszukiwań powiadomić Centralę Stację Ratunkową GOPR, że bezpiecznie zszedłeś z gór.


 Stopnie zagrożenia lawinowego
Wybierając się w góry zimą musimy pamiętać, że zagrożenie lawinowe powstaje najczęściej po dużej ilości opadów śniegu, wraz z działaniem określonych warunków atmosferycznych, w partiach gór o dużym nachyleniu np. żleb, stoki o dużym spadku. Zagrożenie lawinowe może być podawane dla określonego rejonu masywu bądź grzbietu górskiego. Każdy turysta, który zamierza wędrować przez obszary na dużej wysokości i o dużym nachyleniu powinien wcześniej zasięgnąć informacji dotyczących warunków panujących w danym obszarze, szczególnie wtedy gdy niedawno występowały bądź występują duże opady śniegu.

Poniżej przedstawiona jest charakterystyka ogólnych warunków śniegowych występujących przy określonym stopniu zagrożenia lawinowego. Skala ta jest stosowana w ratownictwie międzynarodowym.

I STOPIEŃ - zagrożenie nieznaczne
Występuje stabilna pokrywa śnieżna, przez dłuższy czas nie ma opadów śniegu, zejście lawiny jest możliwe tylko przy bardzo dużym obciążeniu. Są to warunki w których uprawianie turystyki lub ski-alpinizmu dla określonego terenu jest stosunkowo bezpieczne.

II STOPIEŃ - zagrożenie umiarkowane
Wystąpił opad 10 do 20 cm świeżego śniegu, pokrywa śnieżna jest średnio związana, do zejścia lawiny może dojść przy dość znacznym obciążeniu np. grupy narciarzy na stromych lawiniastych stokach. Należy zwiększyć ostrożność przy pokonywaniu stoków zawietrznych i przełęczy.

III STOPIEŃ - zagrożenie znaczne
Wystąpił opad 20 do 40 cm świeżego śniegu, pokrywa śnieżna na stromych stokach jest związana słabo, zejście lawiny może spowodować skok narciarza lub pieszy turysta. Uprawianie turystyki pieszej i ski-alpinizmu wymagają dużego doświadczenia: należy omijać niektóre miejsca, zachować szczególną ostrożność na stokach z nawianym śniegiem, bezwzględnie omijać strome stoki zawietrzne.

IV STOPIEŃ - zagrożenie duże
Wystąpił opad 40 do 70 cm świeżego śniegu, na stokach stromych wszędzie jest słabo związana pokrywa śnieżna, istnieje możliwość samoistnego zejścia lawiny. Należy bezwzględnie ograniczyć przebywanie w terenie, można poruszać się tylko po bezpiecznych trasach z zachowaniem wszelkich środków ostrożności i bezpieczeństwa.

V STOPIEŃ - zagrożenie bardzo duże
Wystąpił opad 70 do 100 cm świeżego śniegu, jest bardzo słabo związana pokrywa śnieżna na wszystkich stokach, lawiny powstają samorzutnie. UWAGA! Obowiązuje bezwzględny zakaz wszelkich wyjść w góry!


Wzywanie pomocy

 Znakiem wzywania pomocy w górach stosowanym w skali międzynarodowej jest sygnał dźwiękowy lub świetlny nadawany 6 razy na minutę. Po tej serii następuje minuta przerwy. Gdy sygnał zostanie odebrany, potwierdzamy go 3 razy na minutę metodą dźwiękową lub świetlną.


 Sygnałem wzywania pomocy dla pilota śmigłowca jest uniesienie rąk do góry zachowując sylwetkę litery Y (YES/TAK).





 Nigdy nie należy bez uzasadnionej przyczyny używać tego sygnału, ponieważ przelatujący śmigłowiec może lecieć do wypadku! W razie gdy pomoc jest nam niepotrzebna podnosimy prawę rękę do góry, a lewą trzymamy lekko pochyloną w dół. Sylwetka powinna przypominać literę N (NO/NIE).





Gdy uległeś wypadkowi:
swoje wezwania pomocy kieruj w stronę prawdopodobnego przejścia szlaku, lub trasy,
w razie usłyszenia głosów lub zauważenia świateł ponów wołanie o pomoc, lub sygnalizację świetlną,gdy jesteś w terenie eksponowanym postaraj się ulokować w miejscu dającym bezpieczne schronienie np. (na półce skalnej, osłoniętej przed spadającymi kamieniami) czekając na nadejście pomocy,w przypadku gdy znajdujesz się na trasie narciarskiej lub szlaku poproś turystę lub narciarza o przekazanie informacji o wypadku ratownikowi GOPR lub osobie z obsługi schroniska, kolejki, wyciągu, żołnierzowi straży granicznej, przewodnikowi górskiemu, itp.
 
Osobiste powiadomienie o wypadku
Może zdarzyć się tak, że podczas górskiej wędrówki usłyszysz wołanie o pomoc.
Co w takim wypadku zrobić?
postaraj się określić miejsce skąd dochodzi sygnał,odnieś swoją pozycję do otoczenia, aby trafić lub wskazać to miejsce ponownie,postaraj się zapamiętać możliwie dużo szczegółów dotyczących miejsca wypadku i w miarę możliwości samego poszkodowanego,jeśli jest was kilkoro, zostaw kogoś na miejscu wypadku z poszkodowanym i możliwie szybko wezwij pomoczależnie od sytuacji zawiadom ratownika GOPR, osobę z obsługi schroniska, żołnierza Straży Granicznej lub pracownika kolejki, albo o zaistniałej sytuacji powiadom telefonicznie Centralną Stację Ratownictwa Grupy Beskidzkiej GOPR tel. (033) 985.

Cenne informacje
Gdy odebrałeś sygnał wzywania pomocy postaraj się zapamiętać możliwie jak najwięcej szczegółów dotyczących miejsca. Pamiętaj - dokładne i istotne informacje dotyczące wypadku bądź zaginięcia dają duże prawdopodobieństwo skuteczniejszej akcji ratunkowej. Przekazując wiadomość o wypadku ratownikowi dyżurnemu, dobrze jeśli wiesz:
w jakim miejscu prawdopodobnie znajduje się poszkodowany? (np: w żlebie, na oblodzonej powierzchni, na trasie narciarskiej /kolor, lub nr trasy/, w pobliżu szlaku, na szlaku - określ w miarę możliwości dokładnie miejsce wypadku),w jakim jest stanie? (jak wygląda, czy go coś boli, itp.),w jakim wieku jest poszkodowany?
w co jest ubrany?
 
Zgłoszenie o zaginięciu:
W przypadku zaginięcia turysty, powiadom o zaistniałej sytuacji ratownika GOPR w terenie, lub telefonicznie Centralę GOPR. Każda osoba zgłaszająca wypadek bądź zaginięcie jest zobowiązana do podania swoich danych osobowych.