PTT
Statut Historia Informacje Odznaki PTT  Nowy Sącz Bezpieczeństwo GOPR Kontakt Księga Gości
                                   
Aktualności
Wycieczki i wyprawy
Regulamin wycieczek
Szlaki spacerowe
Przewodnicy
Na niebieskich szlakach
Koło PTT w Tarnobrzegu
Przyjaciele
Relacje
GALERIA
Strona główna


Retezat


PRZEWODNICY PTT


ŚP Krzysztof Żuczkowski
Krzysztof Żuczkowski
+ 4.12.2004r.

"...Skąd przychodził, kto go znał,
kto mu rękę podał, kiedy
nad rowem siadał, wyjmował chleb,
serem przekładał i dzielił się z psem."

    Przybył na Sądecczyznę skądś, ze świata, dokładnie nie wiadomo skąd, choć wielokrotnie to skomplikowanie tłumaczył przedstawiając różne wersje. Emanowała z niego pasja do gór, do słońca, do gwiazd. W wielu jednak sprawach był bezkompromisowy. Do anegdot krążących w PTT należą te opowiadające o Krzyśka reakcjach na wyprzedzających go wycieczkowiczów.
    Traktował wędrowanie jako swego rodzaju sacrum, jak powinność, paradygmat, wręcz powietrze potrzebne do oddychania. Był bardzo wytrzymały, co nieraz współtowarzysze drogi odczuwali wiele dni później w zakwaszonych mięśniach. Ale to było rozwijające, mobilizujące. Uczył, by nie poddawać się słabościom, ale ulegać pasji i hartowi. Dzięki temu zobaczyliśmy:  Muntele Mic, Pasmo Brzanki, cmentarze Pogórza, Magurę Stebnicką i wiele innych pięknych miejsc. To na tej Magurze, Krzysiek przypomniał sobie o kaplicy na polanie Jawor, do której najkrótsza droga prowadziła przez zieloną granicę, i do której przekroczenia oczywiście przekonał. Potrafił nakłonić do forsowania potoków górskich w lutym, aby zobaczyć ciekawy ikonostas w cerkwi w Kunkowej. Był wymagający od siebie i od innych. O Krzyska energii szkoda wspominać - był... niesamowity. Potrafił po nieprzespanej nocy  w pracy prowadzić wielogodzinną wycieczkę, by po jej zakończeniu znów jechać do pracy.

"...tak niewiele zostało mi do końca tej podróży,
obniżam więc Ikara lot..."
"Wiem, żem już celu jak nieba bliski ziemi
Eli, lama, sabachtani..."

Teraz wędruje po Bukowinie naszych wspomnień, pragnień,  po Bukowinie dnia codziennego...

WS (wykorzystane fragmenty poezji W.Belona)
  [skróty red.]