Polskie  Towarzystwo Tatrzańskie
Statut Historia Informacje Odznaki PTT  Nowy Sącz Bezpieczeństwo GOPR Kontakt Księga Gości
Aktualności
Wycieczki i wyprawy
Regulamin wycieczek
Szlaki spacerowe
Przewodnicy
Koło przewodników PTT
Koło PTT w Tarnobrzegu
Przyjaciele
Relacje
GALERIA
Strona główna

Retezat

Twój Mount Everest

Serwis pogodowy IMGW
 Aktualna pogoda         »» Prognoza






POLSKIE TOWARZYSTWO TATRZAŃSKIE

Oddział  „BESKID”
im. prof. Feliksa Rapfa  w NOWYM  SĄCZU

zaprasza na
wycieczkę górską w Bieszczady
Wschód Słońca na Tarnicy

Sobota-Niedziela: 20-21 czerwca 2009 roku
wyjazd 20.06.2009 (sobota), godz. 23:00 
MOK (DKK)
Przewodnik: Ryszard E. Patyk
Koszt: 44zł - członkowie PTT, studenci, młodzież; 46zł - pozostali
(przejazd, ubezpieczenie NW, obsługa przewodnicka)
ulotka do pobrania
ULOTKA DO POBRANIA

W programie:

  • Przejazd na trasie: Nowy Sącz – Dukla – Komańcza – Cisna – Wetlina – Wołosate – Dukla – Nowy Sącz
  • Planowane jest przejście z Wołosatego, za znakami niebieskimi na siodło Tarnicy i stamtąd, szlakiem żółtym, na jej wierzchołek. Po wschodzie słońca wędrujemy na Krzemień, Halicz, Rozsypaniec do Przełęczy Bukowskiej skąd powracamy do Wołosatego.
  • W szczególnych wypadkach np. w razie niesprzyjających warunków atmosferycznych, trasa wycieczki może ulec zmianie. O szczegółach informuje na bieżąco przewodnik.
  • Czas przejścia górskiego ok. 6 -7 godz.
  • Uczestnicy wyjazdu proszeni są o zabranie odzieży i obuwia dostosowanego do wędrówki górskiej.
  • Trasa dojazdowa (autokarowa) wycieczki


Bieszczady. Co to takiego?

Bieszczady to makroregion górski w obrębie Karpat Wschodnich, ciągnący się od Przełęczy Łupkowskiej po Przełęcz Wyszkowską. Przełęcze w głównym grzbiecie Karpat dzielą Bieszczady na Zachodnie (od Przeł. Łupkowskiej do Użockiej, najwyższy szczyt Tarnica – 1346 m), Środkowe (od Przeł Użockiej do Tucholskiej, Pikuj –1405 m) oraz Wschodnie (od Przeł. Tucholskiej do Wyszkowskiej, Czarna Repa – 1288 m)
W obecnych granicach Polski znajdują się tylko Bieszczady Zachodnie. Pasma górskie Polskich Bieszczadów zajmują południowo-wschodni kraniec Polski. Na obszarze Bieszczadów Zachodnich wyróżniamy następujące pasma górskie:
  1. pasmo graniczne (od Przełęczy Łupkowskiej po Kremenaros (Krzemieniec) i dalej do Przełęczy Użockiej. Jego najwyższy szczyt to Wielka Rawka – 1307 m),
  2. pasmo Wołosani (1071 m) i Chryszczatej (997 m) zwane także Wysokim Działem,
  3. pasmo Połonin, ciągnące się od Smereka (1222 m) poprzez Połoninę Wetlińską (1253 m) i Caryńską (1297 m) po Tarnicę (1346 m) i Rozsypaniec (1273 m),
  4. pasmo Łopiennika (1069 m) i Durnej (979 m),
  5. pasmo Otrytu, na północ od Sanu, z najwyższym szczytem Trohańcem (939 m).

Główną rzeką polskich Bieszczadów jest San. Na omawianym terenie jego długość wynosi 163km a powierzchnia dorzecza 2222 km².

Budowa geologiczna. Stanowiące część Karpat Zewnętrznych Bieszczady zbudowane są  z tzw. fliszu – skał osadowych powstałych na dnie Oceanu Tetydy, który istniał przez ok. 100 mln lat. Charakterystycznym dla utworów fliszowych są osuwiska. Osuwisko na Chryszczatej (Zwezło) jest największym w Karpatach polskich pod względem przemieszczonego materiału – około 12 mln m³ ziemi i skał.

Klimat. Klimat Bieszczadów ma charakter górski o stosunkowo silnych cechach kontynentalnych. Kształtują go masy powietrza polarno-morskiego (68%), polarno-kontynentalnego (28%) i arktycznego (7%). Powietrze polarno-kontynentalne przynosi dobrą pogodę późnym latem, powietrze arktyczne napływa zwykle wiosną (maj). Miesiącem najzimniejszym jest luty, zaś najcieplejszym lipiec. Opady w Bieszczadach należą do najobfitszych w Polsce (najmniej ich jest w styczniu, najwięcej w lipcu).

Roślinność. Szata roślinna Bieszczadów ukształtowała się ok. 2400 lat p.n.e. Od XIII w.  datuje się w przyrodzie bieszczadzkiej przemiany wywołane działalnością człowieka. Zwłaszcza w XX w. po rozpoczęciu intensywne eksploatacji lasów, zaburzeniu uległ skład gatunkowy drzewostanów (np. wzrósł udział olszy i brzozy, które jako drzewa gorszej jakości nie były cięte) obniżyła się też jakość lasów. W szacie roślinnej Bieszczadów dominują lasy i tereny zadrzewione (70% powierzchni). W drzewostanach główną rolę odgrywa buk (48%), jodła (23%), olsza szara (14%), sosna (9%), i świerk (6%). Bieszczady odznaczają się swoistym układem pięter roślinnych, odmiennym niż w innych częściach Karpat. Wyróżniamy trzy takie piętra: piętro pogórza (w zachodniej części przedgórza bieszczadzkiego, tzw. lasy grądowe z udziałem dębu, grabu, jodły i lipy), piętro lasów liściastych (z którego część dolna to lasy mieszane z jodłą, bukiem i świerkiem, natomiast część górna to prawie czysty las bukowy, miejscami z domieszką jawora) oraz piętro połonin (powyżej 1200 m gdzie dominują zespoły ubogiej murawy i niskich krzewinek.

Fauna. Fauna Bieszczadów jest typowa dla Beskidów Wschodnich. Obejmuje około 230 gatunków zwierząt kręgowych. Bardzo bogaty, choć słabiej zbadany jest świat bezkręgowców. Ze ssaków najliczniejsze są gryzonie, m.in. wiewiórki, popielice, koszatki, orzesznice. Bieszczady są jednym z nielicznych w Polsce, miejscem występowania niedźwiedzia brunatnego (25-30 szt.). Wilki penetrują całe Bieszczady, ich liczba to około 100 osobników. Jeleń karpacki przebywa głównie w rozleglejszych i rzadziej odwiedzanych kompleksach leśnych. Jego pogłowie szacuje się na kilkaset sztuk. W latach 1963-66 sprowadzono w Bieszczady 19 żubrów. Po rocznej aklimatyzacji wypuszczono je na wolność i obecnie jest ich tu około 40 okazów. Sławę zdobył bieszczadzki żubr Pulpit, który odbywał dalekie wędrówki po kraju. Wielką osobliwością fauny Bieszczadów jest wąż Eskulapa – największy i najrzadszy z polskich węży. Należy wspomnieć również o żmiji zygzakowatej, która występuje tu w wielu odmianach.

Tarnica (1346 m n.p.m.) – najwyższy szczyt polskich Bieszczadów wznoszący się na krańcu pasma połonin, w grupie tzw. gniazda Tarnicy i Halicza. Należy do Korony Gór Polski. Szczyt Tarnicy wznosi się ponad 500 m nad dolinę Wołosatki i wyróżnia się osobliwą sylwetką. Od sąsiedniego masywu Krzemienia grzbiet (faktycznie zwornikiem jest Tarniczka) oddzielony jest głęboką Przełęczą Goprowską, natomiast z Szerokim Wierchem łączy się charakterystyczną, ostro wciętą w grzbiet przełęczą o wysokości 1275 m, od której pochodzi nazwa góry (w języku rumuńskim słowo "tarniţa" oznacza siodło, przełęcz). Wąski, ostry, nieco wydłużony grzbiet góry, z dwoma wyraźnymi wierzchołkami (1346 i 1339 m), wyścielają złomiska skał i zdobią bruzdy naturalnych zagłębień, a także resztki wojennych okopów. Z południowej strony opada w dół wysoka skalna ściana, a niżej rozścielają się wielkie pola kamiennego rumoszu. Na głównej kulminacji znajduje się punkt geodezyjny i żelazny krzyż ustawiony w 1987 r., upamiętniający – wraz z wmurowaną tablicą – pobyt ks. Karola Wojtyły 5 lipca 1954. Tarnica stanowi najbardziej atrakcyjny punkt widokowy w polskich Bieszczadach. Oprócz wspaniałej panoramy najbliższych grzbietów polskiej części Bieszczadów, w pogodne dni można dostrzec wierchy ich wschodniej partii i dalekie szczyty Gorganów. W rejon tych gór prowadzą zaledwie dwa piesze szlaki turystyczne. Pierwszy to końcowy odcinek Głównego Szlaku Beskidzkiego (Ustroń – Wołosate), wiodący od schroniska  w Ustrzykach Górnych (znaki czerwone). Odcinek ten w swojej końcowej partii jest bardzo atrakcyjny widokowo, prowadząc do przełęczy pod szczytem Tarnicy (1275 m) połoninami Szerokiego Wierchu. Drugim jest bardziej stromy szlak niebieski Biała – Grybów, który prowadzi z Wołosatego bezpośrednio na przełęcz pod szczytem Tarnicy. Z przełęczy na szczyt prowadzi krótki (15 min) boczny szlak koloru żółtego

Przesilenie letnie — moment maksymalnego wychylenia osi obrotu Ziemi w kierunku Słońca, gdy biegun północny jest bliżej Słońca niż południowy. Zachodzi 21 czerwca i jest to najdłuższy dzień w roku, w którym cień padający w południe jest najkrótszy w roku (dotyczy tylko obszarów półkuli północnej na północ od zwrotnika Raka). Najkrótszą nocą w roku jest noc z 21 czerwca.
W momencie przesilenia letniego cały północny krąg polarny jest oświetlony Słońcem (dzień polarny), w południowym - panuje noc polarna. W obszarze między kołami podbiegunowymi na półkuli północnej jest najdłuższy dzień w roku (dłuższy im większa szerokość geograficzna), na półkuli południowej jest to najkrótszy dzień roku. I tak na przykład na krańcu Polski najdalej wysuniętym na południe (szczyt Opołonek) dzień trwa 16h 12min, natomiast na brzegu morskim w Jastrzębiej Górze - najdalej wysuniętym na północ krańcu Polski, dzień ten trwa już o ponad godzinę dłużej (17h 20 min).
Maksymalny kąt padania promieni słonecznych (w południe) w dniu przesilenia letniego można obliczyć w/g wzoru: , gdzie φ to szerokość geograficzna. Słońce w tym dniu
w południe znajduje się w zenicie na szerokości zwrotnika Raka.
Kąt padania promieni słonecznych (w południe) w dniu przesilenia letniego (21 czerwca)
w centrum Warszawy - na 52°13' szerokości geograficznej północnej wynosi 61°14'


PAMIĘTAJMY !

W Bieszczadach, jak w każdych górach, zachowujemy ostrożność i przestrzegamy podstawowych zasad bezpieczeństwa. Bieszczady nie są górami typu alpejskiego, tym niemniej załamaniom pogody, zwłaszcza w zimie, towarzyszy nierzadko znaczny spadek temperatury i śnieżyca. Huraganowy i mglisty klimat szczytowych partii masywu sprawia, że przez szereg dni w roku panują tam arcytrudne warunki do uprawiania turystyki. Dlatego  w wyposażeniu każdego uczestnika niech znajdzie się czapka i rękawiczki, ciepły sweter (polar), zapasowe skarpety, odzież przeciwdeszczowa. Na wędrówkę należy zabrać żywność lekką, kaloryczną i łatwo przyswajalną, m.in. owoce i słodycze. W partiach szczytowych należy unikać spożywania alkoholu. Dobrze jest zabrać termos z gorącym napojem. Osoby mające kłopoty zdrowotne winny poważnie rozważyć decyzję o uczestnictwie, ewentualnie zabrać niezbędne leki. Trasy bieszczadzkie są dobrze oznakowane i nie wymagają szczególnych umiejętności jednak w wypadku nocnych wędrówek oraz  załamania się pogody bywają bardzo mylne i niebezpieczne. Obowiązuje bezwzględne podporządkowanie się wskazaniom przewodnika i trzymanie się w grupie.


Zapisy i szczegółowe informacje w punkcie PTT „Beskid” w lokalu
BP "LAVISTA"
LAVISTA

33-300 Nowy Sącz, ul. Lwowska 32
tel. / fax. (0-18) 44-44-445

Wyjazd sponsorowany przez Urząd Miejski dla mieszkańców Nowego Sącza