POLSKIE TOWARZYSTWO TATRZAŃSKIE
Oddział  „BESKID”
im. prof. Feliksa Rapfa  w NOWYM  SĄCZU

zaprasza na wycieczkę górską w zimowej scenerii Tatr Bielskich

Tatry Bielskie - Słowacja

Niedziela. 02 marca. 2008 roku
wyjazd, godz. 7:00  MOK
Koszt :17zł członkowie PTT,  studenci, młodzież; 20zł pozostali.
(przejazd, ubezpiecz. NW, opieka przewodnicka)
Przewodnik: Ryszard Eustazy Patyk

W programie:

• Przejazd  na  trasie: Nowy Sącz – Krościenko n/D – Lysa n/D – Spiska Bela  - Tatranska Kotlina; Powrót: Droga Wolności (przystanek  Biała Woda) - Spiska Bela - Lysa n/D - Krościenko n/D -  Nowy Sącz

• Przejście piesze na trasie: Tatranska Kotlina (760 m) – Plesnivec (schronisko 1290 m) – Białe Stawy (1612 m) – Zielony Staw Kieżmarski - Droga Wolności (przystanek Biała Woda)
  

• Czas przejścia około 6  godz. przewyższenie 852 m

• Przejście  w  warunkach zimowych, uczestnicy wyjazdu proszeni są o zabranie odzieży,  obuwia dostosowanego do wędrówki górskiej
  

• Prosimy o zabranie dowodu osobistego lub paszportu

Tatrzańska Kotlina – Biały Staw Kieżmarski 
(Znaki zielone, 3 godz., różnica wzniesień  864 m.)

    Wychodzimy z Tatrzańskiej Kotliny (760 mnpm) i zmierzamy Czarną Doliną Rakuską w kierunku jednej z jej górnych odnóg - Doliny do Siedmiu Źródeł. Jest ona mało znana turystom. Wgłębia się między wsch. grań Tatr Bielskich a gniazdo Steżków. Ma 4 km² pow. a jej dnem płynie Czarna Woda Rakuska. Po 5 km osiągamy jeden z najbardziej malowniczo usytuowanych budynków w Tatrach Schronisko pod Szarotką (Chata Plesnivec – 1290 mnpm). 
    To pierwszy cel naszej wycieczki.
    Wzniesione w 1932 r., po licznych zmianach właścicieli i kilku modernizacjach, w roku 1997 oddane do użytku po kapitalnym remoncie jako obiekt TANAP.
    Po krótkim popasie, z tarasu przed schroniskiem idziemy stromo w górę przez las. Z wejścia do lasu oryginalny widok na (1390 mnpm) i schodzimy w dół ścieżką, która prowadzi nas na skraj wielkiej polany zwanej Przednich. Podchodzimy ścieżką wytrasowaną w kosodrzewinie i osiągamy próg Doliny Białych Stawów. Stąd, po 9,5 km od Tatrzańskiej Kotliny, osiągamy Skalne Wrota i Kozi Grzbiet. Osiągamy kulminację pd. grzędy Bujaczego Wierchu zwaną GomółkąPastwą. Ścieżka przecina łąkę i przez kosówkę oraz pas sędziwego lasu górnoreglowego, za którym otwiera się pełen plastyki i głębi widok na grupę Kieżmarskiego i Łomnicy.  Dróżka prowadzi dalej na trawiaste równie u wylotu KoperszadówBiały Staw Kieżmarski (1612 mnpm). Nad jego wsch. brzegiem znajdują się ławki i węzeł szlaków.

Biały Staw Kieżmarski – Zielony Staw Kieżmarski 
(Znaki czerwone – magistrala - 35 min.)

    Od rozstaju szlaków, czerwono znaczony chodnik „magistrali” zmierza ku pd. zachodowi, w kierunku otoczonej wspaniałymi szczytami kotlinie Zielonego Stawu Kieżmarskiego. Uroku okolicy dodają limby i brzozy – ostatnie forpoczty lasu. Przez łany kosówki obniżamy się niestromo w dół – przytłoczeni ogromem słynnej pd. ściany Małego Kieżmarskiego Szczytu (2513), która jednym rzutem wystrzela na 900 m w górę. Po 2 km od Białego Stawu osiągamy Zielony Staw Kieżmarski (1545). Jest jednym z ładniejszych jezior tatrzańskich. Leży w kotle polodowcowym wśród zwałów morenowych. Dno ma kształt rynny o długości 200 m. Pojemność 27 000 m³. Z dna wywierają pod ciśnieniem źródła, widoczne jako turkusowe plamy.  Nad jego brzegiem stoi Schronisko nad Zielonym Stawem. Postawione ok. 1880 r. wielokrotnie powiększano i modernizowano. Ostatni remont w 1995 r. Jest tu kuchenka turystyczna, gospoda ze sporą jadalnią i bufet. Schronisko jest znaną bazą taternicką a dla turystów punktem wyjścia wycieczek na Jagnięcy Szczyt (2229) lub  w kierunku Łomnickiego Stawu.
    To drugi cel naszej wycieczki.
   Skalne otoczenie kotliny jest jednym z najwspanialszych w Tatrach. Szczególnie imponująco prezentuje się najwyższe z urwisk w tym rejonie – wspomniana już 900-metrowa ściana Małego Kieżmarskiego Szczytu. Dla tych uczestników naszej wycieczki, którzy odczuwają trudy wędrowania, jest to idealne miejsce do „odsapki”, posilenia się i spacerów wzdłuż jeziora.

Zielony Staw Kieżmarski – Biała Woda Kieżmarska 
(Znaki żółte, odległość 7,5 km, różnica obniżenia 635 m, ok. 1h40’)

    Żegnamy się z Zielonym Stawem i udajemy się doliną Białej Wody Kieżmarskiej do przystanku Biała Woda przy Drodze Wolności. Jest to szlak o przeszło 400-letniej tradycji turystycznej, wielokrotnie modyfikowany, od Drogi Wolności do Zimnej Studni ma charakter bitej drogi jezdnej Tutaj czeka na nas autokar, tutaj jest również koniec naszej pieszej wycieczki. Autokarem udajemy się do Nowego Sącza tą samą drogą.

Trasa wycieczki może ulec zmianie w wypadku np. niesprzyjających warunków atmosferycznych. O szczegółach informuje na bieżąco przewodnik.



    Tatry wznoszą się na granicy Polski i Słowacji, tworząc masyw górski typu alpejskiego – najwyższy i najwspanialszy nie tylko w obrębie łuku Karpat, ale na całej przestrzeni pomiędzy Alpami a Kaukazem i Uralem.
    Całe Tatry zajmują obszar 795 km² tworząc owalne pasmo o rozmiarach 51,5 x 15 - 20 km Główna grań przebiega łamaną linią od Przełęczy Żdziarskiej (1077) na pn. wschodzie – po Przełęcz Huciańską (904) na zachodzie. W rozwinięciu ma ona 75 km długości i rozgałęzia się w liczne boczne ramiona. Znajduje się w niej ok. 97 ważniejszych szczytów i turni. Najwyższe szczyty pasma  Gierlach (2655) i Łomnica (2632) a także najwyższy szczyt Tatr Zachodnich – Bystra (2248), nie wznoszą się w grani głównej lecz w jej pd. odnogach.
    Tatry zazwyczaj dzieli się na trzy lub cztery odrębne człony – o różnej budowie geologicznej i odmiennych formach rzeźby i krajobrazu. Człon pn. - wsch. tworzą ustawione poprzecznie do grani Tatr,  wapienne Tatry Bielskie z kulminującym Hawraniem (2152). Oddzielone od nich Przełęczą pod Kopą (1749) Tatry Wysokie – najwyższe w całym paśmie i najbardziej efektowne (Gierlach – 2655). Na zachód od Przełęczy Liliowe (1952) wypiętrzają się Tatry Zachodnie, łagodniejsze krajobrazowo i już nie tak wysokie (Bystra – 2248). Niektórzy wyodrębniają z tego członu grupę Siwego Wierchu (1805) zbudowaną
z wapieni i wykazujące odmienność także w szacie roślinnej i faunie.
    Do Polski należy fragment północnych stoków Tatr oparty o wycinek głównej grani pomiędzy Wołowcem (2064) w Tatrach Zachodnich a Rysami (2499) w Tatrach Wysokich.
    Niezwykłe wartości krajobrazu i przyrody Tatr sprawiły, że rozpoczęte już w XIX wieku starania, doprowadziły do utworzenia na tym terenie parków narodowych. W 1949 r. powstał Tatranský Národný Park (TANAP) a w 1954 r. Tatrzański Park Narodowy (TPN).
    Ruch wycieczkowy w Tatry rozwinął się ze strony Spisza, zwłaszcza z Kieżmarku. Za początek turystyki tatrzańskiej przyjmuje się wycieczkę Beaty z Kościeleckich i Olbrachta Łaskich z grupą mieszkańców Kieżmarku do Doliny Kieżmarskiej w 1565 roku.


    Jest to wielka, walna (podchodząca pod główną grań) dolina, wcinająca się od pd.-wsch. we wschodnią część Tatr. Dolnym swym biegiem oddziela Tatry Wysokie od Tatr Bielskich a otaczają ją szczyty Tatr Wysokich: Rakuska Czuba, Kieżmarskie Szczyty, Łomnica, Durny Szczyt, Baranie Rogi, Czarny Szczyt, Kołowy Szczyt i Jagnięcy Szczyt
a z Tatr Bielskich: Szalony Wierch, Jatki Bielskie, Bujaczy Wierch i Steżki. Kieżmarska Dolina ma pięć odnóg: Dolina Przednich Koperszadów, Dolina Białych Stawów, Jagnięca Dolina, Jastrzębia Dolina i Dzika Dolina. Długość Kieżmarskiej Doliny (łącznie z Dziką Doliną) wynosi 8 km. Różnica wzniesień od 915 m przy Drodze Wolności do 2250 m. Głównym strumieniem Doliny Kieżmarskiej jest Biała Woda Kieżmarska. W górnej części doliny, u stóp największych ścian tatrzańskich leży na wysokości 1545 m. malowniczy Zielony Staw Kieżmarski (Zelené pleso Kežmarské).
    Dolina ta odegrała ważną rolę w dziejach tatrzańskich. Tu kierowali się pierwsi turyści, pierwsi badacze Tatr, tu również tracili życie w otaczających urwiskach poszukiwacze skarbów. Z doliną tą związane są różne podania, jak to o rubinie świecącym na wierzchołku Jastrzębiej Turni. Pasterstwo istniało w Kieżmarskiej Dolinie od XIII w. aż do 1954 roku. Nazwa doliny pochodzi od miasta Kieżmarku, do którego większa część tej doliny niegdyś należała.



    Pogoda w Tatrach bywa zmienną. Załamaniom pogody towarzyszy nierzadko znaczny spadek temperatury i śnieżyca. Dlatego w wyposażeniu każdego uczestnika niech znajdzie się czapka i rękawiczki, ciepły sweter (polar), zapasowe skarpety, odzież przeciwdeszczowa. Na wędrówkę należy zabrać żywność lekką, kaloryczną i łatwo przyswajalną, m.in. owoce i słodycze. Dobrze jest zabrać termos z gorącym napojem.

    Osoby mające kłopoty zdrowotne winny poważnie rozważyć decyzję o uczestnictwie, ew. zabrać niezbędne leki.
Trasa do Chaty Plesnivec i Zielonego Stawu Kieżmarskiego jest umiarkowana i nie wymaga szczególnych umiejętności jednak w sytuacji nieprzetartego szlaku, głębokiego i powodującego zapadanie się śniegu, może okazać się bardzo wyczerpująca.

Zapisy i szczegółowe informacje w punkcie PTT „Beskid”
w lokalu BP "LAVISTA"
33-300 Nowy Sącz, ul. Lwowska 32
tel. / fax. (0-18) 44-44-445

Wyjazd sponsorowany przez Urząd Miejski w Nowym Sączu