KSE: Bartne, 14.07.2021

Bartne bywa nazywane "stolicą Łemkowszczyzny" - regionu obejmującego głównie Beskid Niski, kiedyś zamieszkanego przede wszystkim przez ukraińskich górali, zwanych Łemkami. Było jedną z pierwszych osad, do których Łemkowie licznie powrócili już kilka lat po powojennych wysiedleniach w ramach akcji "Wisłą". Obecnie mieszka tu zaledwie kilka polskich rodzin. W XVII w. we wsi żyli kamieniarze, którzy wytwarzali nie tylko żarna i kamienie młyńskie, ale także kilkumetrowe krzyże z figurami ukrzyżowanego Chrystusa (często wykuwane z jednego bloku kamienia!). Stąd ruszamy żółtym szlakiem w kierunku rezerwatu Kornuty. Rezerwat obejmuje fragment południowo-zachodniego zbocza Magury Wątkowskiej, poniżej szczytu Kornuty, na którym rozrzucone są fantazyjnie ukształtowane skały, o wysokości do 10 metrów, zbudowane z odporniejszego na erozję gruboławicowego piaskowca magurskiego. Teren rezerwatu pokrywają lokalnie luźne blokowiska głazów i okruchy skalne, będące wynikiem wietrzenia tych skał. Osobliwościami tego rezerwatu są jaskinie szczelinowe (niewielkie, wyjątkiem jest Jaskinia Mroczna – długość korytarzy wynosi prawie 200 m). Schodzimy z powrotem do Batrnego, aby na zakończenie odwiedzić cerkiew greckokatolicką, w której obecnie mieści się filia Muzeum Dwory Karwacjanów i Gładyszów w Gorlicach.