Starorobociański Wierch, Tatry Zachodnie: 11.07.2021

20 osób pełnych optymizmu pogodowego zdecydowało się na zdobycie Starorobociańskiego Wierchu. Przejście z Kir Doliną Kościeliską do Schroniska PTTK na Hali Ornak było dobrą rozgrzewką przed czekającym nas górskim wyzwaniem pokonania 1450 m przewyższenia. Przy schronisku krótki odpoczynek i ruszamy na Przełęcz Iwaniacką, z której czeka nas bardzo wymagające podejście na Ornak. Po drodze chłodzi nas spokojny 10-minutowy deszczyk, a po nim zza chmur przebija się słoneczko. Wychodząc na grań Ornaku podziwiamy przeróżne odcienie zieleni tatrzańskich hal i wędrujące mgły usiłujące wydostać się z dolin. Cel już mamy widoczny, więc mimo lekkiego zmęczenia nikogo nie trzeba motywować do dalszej wędrówki. Mijamy Siwą Przełęcz, gdzie niektórych kusi Bystra z Błyszczem, ale ostatecznie wszyscy razem stajemy na szczycie Starorobociańskiego Wierchu. Delektujemy się rozległą panoramą obejmującą zarówno Tatry Zachodnie jak i Wysokie. Pełni satysfakcji ze zdobycia najwyższego szczytu polskiej części Tatr Zachodnich ruszamy na Kończysty Wierch, podziwiając Raczkowe Stawy oświetlone promykiem słońca przeciskającym się przez chmury. Jeszcze tylko przed nami Trzydniowiański Wierch i schodzimy do Doliny Chochołowskiej. Na koniec wycieczki dwie koleżanki przeżyły wyjątkową przygodę. W górnej części Polany Trzydniówka stanęły oko w oko z niedźwiedziem, który na szczęście bardziej był zainteresowany wegetariańskim pożywieniem, skubiąc sobie spokojnie trawę. Zmierzając do Siwej Polany mogliśmy zobaczyć jak komercja małymi kroczkami wkracza do Doliny Chochołowskiej. Mając informacje co aura wyczyniała w okolicach Nowego Sącza byliśmy wdzięczni niebiosom za znakomitą pogodę, która pozwoliła zrealizować w pełni plan wycieczki. (ZS)