KSE: Łomnica, 19.05.2021

Kolejna środa rozpoczyna się dość nietypowo, bo poza tradycyjnymi informacjami dotyczącymi trasy, płatności i innych organizacyjnych spraw Basia Michalik uraczyła nas fragmentami poezji Wisławy Szymborskiej. Po dojeździe do Wierchomli dzielimy się na dwie grupy, pierwsza dość liczna wybiera trasę bardziej wymagającą w kierunku Łomnicy, druga pod wodzą Basi jedzie na miejsce, aby tam zaliczyć nieco łagodniejszą drogę. Dalszy opis dotyczy górskiej trasy pod kierunkiem Olka Grońskiego, którą podążał również piszący ten tekst. Obok zadbanej cerkwi gminny czerwony szlak prowadzi nas coraz wyżej nad zabudowania Wierchomli. Wszyscy jesteśmy zauroczeni wszech ogarniającym nas soczystym, intensywnym kolorem majowej zieleni. Tego nie są w stanie oddać najlepsi akwareliści i naturaliści w swych obrazach. Poza trawami i ziołami pod naszymi stopami delikatnie muskają nas listki brzóz i młodych buków. W pewnym miejscu naszą ścieżkę przecina kierdel kilkudziesięciu owiec, które również doskonale się czują w tym bogactwie traw. Mikroskopijna Psotka Marysi Dominik dzielnie obszczekuje kilku o wiele większych od niej pasterskich psów. Na skrzyżowaniu szlaków czerwonego i żółtego spotykamy dostawczy samochód dowożący raz w tygodniu chleb i inne podstawowe towary dla mieszkańców okolicznych domów. Spotkani gospodarze twierdzą, że kupują chleb na cały tydzień zamrażając niektóre z nich, aby wystarczyło do kolejnej środy. Kawałek trasy szlakiem żółtym, a później w lewo już tylko znaną trasą dla Olka dochodzimy do pętli autobusowej w Łomnicy. Już tu czuć dym ogniska dochodzący z rekreacyjnego ośrodka miejscowego leśnictwa gdzie pozostała część naszej ekipy przygotowuje tradycyjną wiosenną jajecznicę z dodatkiem wielu ziół. Nie brakuje oczywiście również przednich nalewek. Uprzedzając ewentualne nieco złośliwe uwagi młodszych czytelników z tych relacji KSE „ ci seniorzy na tych wycieczkach to tylko imprezują” moja odpowiedź brzmi – jeżeli nie teraz to kiedy? wlz