Panieńska Góra, Pogórze Wiśnickie: 12.01.2020

Druga wycieczka z cyklu „Rodzinnych” za nami. Najmłodszym jej uczestnikiem był ośmioletni Igor Izworski, który pod opieką rodziców radził sobie świetnie. Panieńską Górę (326 m n.p.m.) zaproponował przewodnik dzisiejszej wycieczki Michał Osysko. Mimo, że wzniesienie nie imponuje wysokością, to jednak nazwa zaintrygowała 26 osób, które na wycieczkę się wybrały. Dodatkową motywacją było to, że PTT jeszcze tam nie było. Wyruszyliśmy z Wielkiej Wsi nieopodal Wojnicza. Niebieski szlak i stacje Drogi Krzyżowej doprowadziły nas na Panieńską Górę, nad którą wznosi się Krzyż Milenijny, postawiony tu w 2000 roku. Tuż pod szczytem widoczne resztki muru i fosy – pozostałość po średniowiecznym zamku rycerskim Trzewlin. Panieńska Góra, to także florystyczny rezerwat przyrody, gdzie chronione są rzadkie w Polsce gatunki storczyków. Michał opowiedział nam ciekawą legendę o niewiernych żonach, związaną z Panieńską Górą i zamkiem. Zważywszy, że wycieczka miała charakter rodzinny, nie rozwinę jej treści. Po zapoznaniu się z historią tego miejsca ruszamy na Wolnicę (408 m n.p.m.). To najwyższe wzniesienie na naszej trasie, z zadaszoną wiatą i miejscem na ognisko. Oczywiście skorzystaliśmy z okazji i zrobiliśmy sobie dłuższy odpoczynek. Na koniec zwiedziliśmy ruiny Zamku Leliwitów w Melsztynie, wznoszące się nad doliną Dunajca. Na wzgórze prowadzi krótki, ale ładny wąwóz. Na zamku widać zaawansowane prace zabezpieczające i rekonstrukcyjne prowadzone przez Gminę Zakliczyn. Gdy wrócimy tu za kilka lat, pewno będzie jeszcze większą atrakcją turystyczną. Gdyby nie propozycja Michała, pewno nikt z nas tego szlaku by nie przeszedł, a tak przekonaliśmy się, że małe też może być piękne. Nie muszą to być koniecznie tatrzańskie dwutysięczniki. Pokonaliśmy ponad 15 km szlakiem pełnym atrakcji przyrodniczych i historycznych, a widoki też były przednie. Nawet Tatry mogliśmy podziwiać! (ZS)