Drabiakówka, Beskid Sądecki: 29.12.2019

Była to pierwsza wycieczka tej zimy w prawdziwie zimowych warunkach. Nie można tego powiedzieć o Babiej Górze, gdzie wprawdzie też był śnieg, ale skoro dało się wyjść na Diablika w szortach, to co to była za zima! Dzisiaj mieliśmy kilkustopniowy mróz, a dodatkowo uczucie zimna potęgował dokuczliwy wiatr. Już na początku wycieczki przewodnik Krzysiek Jankowski zgotował nam niespodziankę, prowadząc nas do cmentarza żydowskiego, gdzie znajduje się ponad 100 nagrobków, w większości o charakterze tradycyjnych macew. Znamy Krynicę dość dobrze, ale o jego istnieniu nikt z wycieczkowiczów nie wiedział. Z cmentarza krótkim odcinkiem w nieprzetartym śniegu dochodzimy do żółtego szlaku oplatającego Krynicę i wędrujemy na Krzyżową i Drabiakówkę. Nad Słotwinami podziwiamy nową inwestycję w postaci drewnianej wieży widokowej i ścieżki w koronie drzew. Potężna konstrukcja robi niesamowite wrażenie, podobnie jak ceny grzanego wina w tutejszym bufecie. Stoki Słotwiny Arena już zapełniły się narciarzami, prezentującymi się równie kolorowo jak nasza 18 – osobowa grupa. Przed podejściem na najwyższą na trasie Jaworzynkę usiłujemy rozpalić ognisko. Mimo niesamowitej determinacji palaczy przychodzi nam to z ogromnym trudem, ale w końcu się udaje. Dziwne to było ognisko, bo jak zauważył Krzysiek, a inni potwierdzili, ogień dawał znikome ciepło. Paradoksem jest, że przy ognisku zmarzliśmy najbardziej. Nawet zastępcze, sprawdzone niejednokrotnie metody rozgrzania się, nie przynosiły efektu. Dopiero podejście na Jaworzynkę nas troszkę rozgrzało i to był najlepszy sposób na uzyskanie termicznego komfortu. Po dotarciu na Kopciową mieliśmy w planie odpoczynek w Cichym Kąciku. Jak sama nazwa mówi, cichy kąt to powinno być miejsce ustronne, o którym mało kto słyszał, a tu na parkingach dziesiątki samochodów, w środku tłumy. Owszem można było zarezerwować stolik, ale gdzieś po Trzech Królach. Nie mieliśmy tyle czasu, aby tydzień czekać, więc wsiedliśmy w najbliższy autobus i do domu. (ZS)